DO RODZICÓW!

Nuda jest największym wrogiem logopedii!

Co Ci będzie potrzebne? Cierpliwość, dobry humor i dużo ruchu.
Zabawa słowami jest ciekawa i przynosi dużo uśmiechu. Mam nadzieję, że wspólnie ze swoim dzieckiem wyruszysz na wesołą przygodę: trenowania wyraźnego mówienia z radością i śmiechem.

O aktywności fizycznej i prawidłowym oddychaniu w logopedii, czyli: RUSZAJCIE SIĘ!

Aktywność fizyczna to najlepsza recepta dla prawidłowego rozwoju mózgu. Pływanie, jazda na rowerze (gdy jest taka możliwość), angażują mięśnie całego ciała. Gimnastyka, taniec, biegi, skakanie... dyscyplin sportowych do uprawiania razem z dziećmi jest mnóstwo. I dostarczają tyle dobrej zabawy!

Przy okazji uczycie się także właściwie oddychać: np. wydłużenia fazy wydechu, ćwiczenia przepony, oddychania przez nos. Joga i wszystkie sztuki walki (aikido, karate, judo) uczą prawidłowego oddychania. Sprawiają także radość ze wspólnego treningu.

Nauczcie się całą rodziną oddechu przeponowego. Jest bardzo ważny, nie tylko dla wyraźnej mowy Twojego dziecka. To ćwiczenie oddechowe koordynuje pracę półkul mózgowych, wspomaga pamięć i koncentrację, redukuje napięcie, harmonizuje system nerwowy, uspokaja i odpręża.

O roli wyobraźni w logopedii czyli: URUCHOM WYOBRAŹNIĘ DZIECKA!

Bawcie się językiem i śmiejcie razem z tego, co wymyślicie!
Wybierz trzy dowolne wyrazy z ćwiczeń logopedycznych i spróbuj ułożyć z nimi zdanie (zdanie nie musi być logiczne, im bardziej będzie nietypowe, tym łatwiej je zapamiętać). Spróbuj własnej zabawy wyrazami i tworzenia z nich dowolnych konstrukcji, szczególnie takich, które rozbawią Twoje dziecko.
Baw się słowami, wymyślaj zwariowane, absurdalne historyjki, które nie są logiczne, ale działają na wyobraźnię Twojego dziecka.
Nie przejmuj się logiką zdań. Nie muszą być logiczne. Nie muszą być prawdziwe. To zabawa słowami. Szczerze mówiąc, im mniej będą logiczne tym lepiej – łatwiej je będzie zapamiętać. Zaproponuj dziecku wybranie dwóch wyrazów i ułożenie z nich zdania. Im zdanie bardziej śmieszne, tym lepiej. Wybierz dowolny wyraz i szukaj wraz z dzieckiem rodziny dla tego wyrazu: wygrywa ten, kto głośno wymieni więcej nowych słów (przykład: cukierek; cukierkowy, cukier, cukrowy).
Im bardziej absurdalne skojarzenia, tym budzą większą radość. Śmiech to zdrowie: jest idealny dla rozwoju naszego układu oddechowego, dotlenia mózg, wyzwala endorfiny.

O wierszach, piosenkach i bajkach przed snem w logopedii

Wspaniałe wiersze dla dzieci polskich poetów bardzo pomagają: recytujcie razem wiersze Wandy Chotomskiej, Agnieszki Frączek, Jana Brzechwy, Juliana Tuwima lub innych, Waszych ulubionych autorów. Rozśmieszają (ćwiczenia oddechowe, wzmocnienie przepony), uczą przewrotnego znaczenia słów (język polski jest niesamowicie barwny i piękny), wzmacniają pamięć (zapamiętywanie). To prawdziwe skarby logopedyczne: są zabawne, wieloznaczne, rymowane i łatwo się ich nauczyć na pamięć.
Dobre efekty przynoszą ćwiczenia z instrumentami muzycznymi: już bębenek, flet czy cymbałki dają spore możliwości twórczego rozwoju. Do grania można dołączyć tupanie, klaskanie, rozwijać wszelkie zabawy z elementami gimnastyki (wiatraczek, samolot, konik, pajacyk, zastygające figury) i oczywiście – tańczyć!

O diagnozie logopedycznej i własnych eksperymentach w logopedii

Korzystaj ze wskazówek zawartych w ćwiczeniach, a jednocześnie nie obawiaj się eksperymentować i szukać własnych dróg dojścia do celu.
Oczywiście niezbędna jest wizyta u logopedy, który określi, jaką wadę wymowy ma dziecko i zaproponuje plan działań oraz ewentualne dodatkowe badania (np. konsultację z laryngologiem). Przydatne są podstawowe badania krwi i moczu – morfologia dostarczy odpowiedź na pytanie, czy Twojemu dziecku nie brakuje czegoś w organizmie, czego niedobory można szybko poprawić, stosując zasady prawidłowego odżywiania.

O cierpliwości i uczeniu holistycznym w logopedii

Do zajęć logopedycznych można wykorzystać wszystko: skoro np. starszy brat uczy się geografii i codziennością jest rozkładanie dużej mapy Polski na podłodze i wędrowanie po kotlinach i górach, to dla młodszego dziecka może się to stać atrakcją naukową. Idealne do wspólnej, językowej zabawy są wszelkie atlasy: zwierząt, roślin, ptaków, atlas geograficzny... obfitują w szalone nazwy, często bardzo trudne do wymówienia. A to może stanowić dla dziecka dodatkowe wyzwanie: mój syn nie chciał mówić „szczypiorek”, za to szybko nauczył się wymawiać słowo „szczękoczułkowiec”, ponieważ jest trudniejsze.

Ważna jest cierpliwość i chęć nauki.

O harmonii i spokoju w logopedii – ZAUFAJ DZIECKU!

Zwolnij. Nie przerywaj i naucz się cierpliwie słuchać. Jeśli dziecko widzi Twoją niecierpliwość (właśnie wychodzicie do przedszkola, do szkoły, do lekarza), stara się przyspieszyć mówienie, żeby powiedzieć Ci szybciej to, czym się chce z tobą podzielić. Bądź uważny. Cierpliwy. Nie ośmieszaj. Szczególnie przed bliskimi, kolegami z przedszkola i z treningu. Pomagaj, wspieraj, zachęcaj. Twoje dziecko potrzebuje UWIERZYĆ, ŻE
POTRAFI MÓWIĆ WYRAŹNIE. A z Twoim wsparciem i Twoją miłością na pewno osiągnie sukces!

(E. Maziarz, Roześmiana logopedia. Jak zostać Mistrzem Słowa, Wyd. EduCORE, Warszawa 2017)